تاسیسات و تاریخچه لوله کشی در روم باستان

روم به‌عنوان پایتخت نیاز به یک روش کارا برای عرضه آب داشت. عرضه آب توسط ژولیوس فرانتیوس که ۹۷ سال بعد از میلاد مسیح درروم به‌عنوان امور آب منصوب‌شده بود طراحی شد. کانال آبی که وارد روم می‌شد حدود ۱ میلیون لیتر آب را در یک روزبه شهر می‌رساند. فرانتینوس به این کارش افتخار می‌کرد اما انتقادات و تذکرات سایر مهندسین مشهور هم در آن بی‌اثر نبود.
 

چنین کارهای مهندسی را که مقدار زیادی آب وارد شهر شود را با اهرام ساکن و ساختمان‌های مشهور بی‌خاصیت مصریان مقایسه کنید . آب با این حجم از طریق کانال وارد شهر می‌شود انگار رودخانه‌ای به شهر می‌ریزد . تقریباً هر خانه‌ای آب‌انبار و آب و فواره داشت.
 

بهداشت شخصی هم یک موضوع روزمره در روم بود و حمام‌های مشهور نقش مهمی در آن بازی می‌کردند . از افراد فقیر و ثروتمند از این حمام های عمومی استفاده می‌کردند . بسیاری از مناطق مسکونی رومی دارای انواعی از حمام ها بودند . شهرت بریتانیا در حمام‌هایش است که رومی‌ها به آن‌ها آکواسولیس می‌گفتند . هزینه ورود به حمام بسیار ارزان بود این قیمت بسیار ارزان برای این بود که مطمئن بشوند هیچ‌کس به خاطر قیمت بالا حمام نکرده نمی‌ماند.
 

از روی نوشته‌های سنکا فیلسوف رومی متوجه می‌شویم رومی‌ها هزینه زیادی برای ساخت حمام می‌کردند. او می‌نویسد دیوار حمام‌ها دارای آینه‌های بزرگ و سنگ مرمر بود و آب از شیرهای نقره‌ای جاری می‌شد این حمام‌ها مربوط به افراد عادی بود (سنکا) طبق گفته او حمام ثروتمندان دارای آبشار بوده است؛ حتی افراد بیمار برای رفتن به حمام تشویق می‌شدند زیرا آن‌ها اعتقاد داشتند با این کار سلامتی‌شان را به دست می‌آورند.
 

خیابان‌ها و خانه‌های رومی دارای سرویس بهداشتی بوده است . سایر شهروندان هم از سرویس‌های بهداشتی که قبلاً توسط ثروتمندان ساخته‌شده بود، استفاده می‌کردند و به‌نوعی نشان‌دهنده وضعیت رفاه در آن زمان بود. گفته می‌شود تا سال ۳۱۵ بعد از میلاد رومی‌ها ۱۴۴ عدد سرویس بهداشتی عمومی داشتند که با آب‌ شسته می شدند.

همه قلعه‌ها، داخلشان سرویس بهداشتی داشتند و برای تکمیل آن رومی‌ها به یک سیستم فاضلاب بسیار کارا احتیاج داشتند . پلینی می‌نویسد رومی‌ها اعتقاد داشتند فاضلاب بزرگ‌ترین دستاورد شهرشان بود.
 

هفت رودخانه ساخته شد تا فاضلاب درون شهرها در آن جریان پیدا کند تا فشار آب همه فاضلاب‌ها را به بیرون ببرد. اهمیت بهداشت عمومی تا جایی گسترش پیدا کرد که بیمارستان‌های نظامی که سیستم تصفیه آب و فاضلاب داشت هم به آن پیوستند . به‌وضوح مشخص است که رومی‌ها عقیده داشتند سربازان مجروح در محیط‌های بهداشتی زودتر سلامتی‌شان را به دست می‌آورند .
 

امپراطوری روم لوله‌کشی داخلی داشت به این معنی که جوی آب و لوله‌هایی بودند که به خانه‌ها و چاه‌های عمومی و فواره مردم منتهی می شدند. مردم روم و سایر ملل از لوله‌های سربی استفاده می‌کردند; در حالی که عموماً تصور می‌شد علت مسمومیت در امپراطوری روم لوله های سرب باشد.

تاریخچه لوله کشی در تمدن دره ایندوس

تمدن دره ایندوس (سند) به عنوان یکی از بزرگترین شگفتی‌های معماری جهان که در زمان اوج خود به تمدن هاراپان شهرت داشته، در زمره اولین سکونت گاه‌های شهری بزرگ در کل قاره‌ها بوده‌است. تمدن دره سند، واقع شده در پنجاب پاکستان امروزی، در ۴۵۰۰ سال پیش رونق و پیشرفت خود را داشت.

این تمدن اولین و پیشرفته‌ترین سیستم‌های فاضلاب جهان باستان راشامل می شود.

این طرح شهری شامل اولین سیستم‌های بهداشتی شهری بود. در داخل شهر، خانه‌ها به صورت فردی یا گروهی آب از چاه‌ به دست می آوردند. از اتاقی برای استحمام استفاده می کردند و کانال آب فاضلاب آن به خیابان‌های اصلی منتهی می شود.